ESPECIES

Seguimento das poboacións de aves mariñas no Parque Nacional Marítimo e Terrestre das illas Atlánticas de Galicia. Resultados de 2024.

Enlace mardeaves ESPECIES,Haematopus ostralegus,Hydrobates pelagicus,INFORME,Larus fuscus,Larus marinus,Larus michahellis,Phalacrocorax aristotelis,REPOSITORIO ,,,,

Munilla, I. 2024. Seguimento das poboacións de aves mariñas no Parque Nacional Marítimo e Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia en 2024. Parque Nacional Maritimo-Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia. Novembro 2024.

Corvo mariño (Phalacrocorax aristotelis)

• A poboación reprodutora de corvo mariño en 2024 estimouse en 511 parellas distribuidas en 11 localidades de cría. O 56% censouse en Ons, o 39% en Cíes e o 5% restante en Sálvora (Sagres, Noro e Pedra do Sargo).

• Contáronse 267 parellas menos que en 2023 o que supón un descenso porcentual do -34%. Os tres arquipélagos perderon poboación con respecto do ano pasado nunha proporción semellante (Cíes= -28,9%; Ons= -37,5%; Sálvora= -35,9%). Os pobres resultados do censo de 2024 inciden moi negativamente na taxa de crecemento estimada para os últimos dez anos (2014-2024) no conxunto do Parque Nacional que baixa até o -7,7%.

• A estima do desempeño reprodutivo no Parque Nacional en 2023, estimada a partir do seguimento de 31 sitios ocupados en Sagres e Ons foi de (media ± desviación típica): 0,32 ± 0,70 polos por niño. O 80% das parellas seguidas non deron sacado adiante polo ningún e non se observaron roladas de tres polos. O valor obtido este ano é o máis baixo da serie de datos ao dispor.

• A análise de 118 egagrópilas indica que a dieta durante o periodo reprodutivo estivo composta maioritariamente de cinco grupos de peixe: lábridos (Labridae; 39,0%), bogas (Boops boops; 30,5%), lorchos (Gobiidae; 27,1%), fanecas (Trisopterus spp., 22,0%) e pións (Atherina presbyter; 22,0%).

Gaivota patiamarela (Larus michahellis)

A poboación reprodutora de gaivota de patas amarelas no Parque Nacional en 2024 estimouse en 4973 parellas. Perto de dous terzos (62,9%) da poboación concéntrouse no arquipélago de Sálvora, un cuarto (26,9%) no de Cíes e o resto (9,71%) en Ons

• En 2024 cenáronse 1387 parellas menos que en 2022 (ano do último censo), un descenso porcentual do 21,8%.
No arquipélago de Sálvora a poboación inzou un 3,3%, metres que nos de Ons e Cíes perdeuse máis do 40% da poboación.

• O tamaño da poboación reprodutora en 2024 supón o 16,4% do máximo poboacional rexistrado en 2006 (N%= -83,7%; %anual= -9,6%). A maior perda ten acontecido no arquipélago de Cíes (N%= -91,6%; %anual= -12,9%) seguido do de Ons (N%= -89,8%; %anual= -11,9%) e Sálvora (N%= -67,9%; %anual= -6,1%).

• O desempeño reprodutivo rexistrado nunha mostra de 88 territorios foi baixo (media ± desviación típica = 0,78 ± 1,02 polos a voar por territorio). Apenas o 5,7% dos territorios conseguiron criar 3 polos e máis da metade (56,8%) non deron producido polo ningún.

Gaivota escura (Larus fuscus)

• A poboación reprodutora foi estimada en 32 parellas, todas elas agás unha en Vionta, estableceron territorios en Sálvora. A estima de 2024 incide na idea dunha certa estabilización da poboación reprodutora de gaivota de asa escura no Parque ao longo destes última década (2015-2024) en torno ás 25-30 parellas

Gaivotón (Larus marinus)

• En 2024 estimouse unha poboación reprodutora de gaivotón de 8 parellas, 3 na illa de Vionta e 5 na de Sálvora.

• O desempeño reprodutivo estimouse en 1,00 ± 0,71 polos a voar por parella.

Lampareiro (Haematopus ostralegus)

• A estima do tamaño da poboación reprodutora de gabita no Parque Nacional en 2023 é de 17 parellas: 11 en Sálvora, 5 en Vionta e 1 en Viños.

• As cifras deste ano duplican as obtidas en 2023 e suxiren por tanto que a pobación de gavita ten experimentado un considerable recrutamento e 2024. A curva de pooación para o período 2013-2024 suxire que a poboación pode atoparse nos comezos dunha fase de forte crecemento.

• O desempeño reprodutivo foi estimado en 1,27 ± 0,79 polos por parella.

Outras especies

• A garzota (Egretta garzetta) continúa a criar no illote de Briñas en Cortegada. Comprobouse a aniñamento de pato frisado (Mareca strepera) en Sagres.

Seguimento das poboacións de aves mariñas no Parque Nacional Marítimo e Terrestre das illas Atlánticas de Galicia. Resultados de 2023.

Enlace mardeaves Calonectris diomedea,ESPECIES,Haematopus ostralegus,Hydrobates pelagicus,INFORME,Larus fuscus,Larus marinus,Larus michahellis,Phalacrocorax aristotelis,REPOSITORIO ,,,,

Munilla, I. 2023. Seguimento das poboacións de aves mariñas no Parque Nacional Marítimo e Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia en 2023. Parque Nacional Maritimo-Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia. Outubro 2023.

Corvo mariño (Phalacrocorax aristotelis)

• A poboación reprodutora de corvo mariño en 2023 estimouse en 778 parellas esparexidas en 11 localidades de cría. O 59% aniñou no arquipélago de Ons, o 36% no de Cíes e o 5% restante en Sálvora (Sagres, Noro e Pedra do Sargo).

• A estima de 2023 supón unha redución de 65 parellas en comparación co 2022 (-7,7%). A taxa de crecemento anual no conxunto do Parque Nacional para o período 2013-2023 é negativa (-2,12%).

• A estima do desempeño reprodutivo no Parque Nacional en 2023, estimada a partir do seguimento de 43 sitios ocupados en Sagres e Ons foi de (media ± desviación típica): 0,63 ± 0,89 polos por niño. O 60% das parellas seguidas non conseguiron sacar adiante polo ningún.

• A análise de 58 egagrópilas indica que a dieta durante o periodo reprodutivo estivo composta maioritariamente de cinco grupos de peixe: lábridos (Labridae; 43,1%), pións (Atherina presbyter; 27,6%), fanecas (Trisopterus spp., 20,7%), lorchos (Gobiidae; 15,5%), e bolos (Ammoditydae, 12,1%).

Gaivota patiamarela (Larus michahellis)

• O seguimento do tamaño da poboación reprodutora de gaivota patiamarela baseouse no reconto dos sectores de censo, que este ano xuntaron 1068 parellas.

• Dende a instauración deste esquema de seguimento en 2011 a poboación reprodutora de gaivota patiamarela nestes sectores diminuíu nun 67% o que equivale a unha taxa anual de declive do -8,9%.

• O desempeño reprodutor rexistrado nunha mostra de 62 territorios nas illas de Sálvora e O Faro foi alto (media ± desviación típica = 1,26 ± 1,08 polos a voar por territorio). O 16% das parellas con territorio conseguiron sacar adiante os tres polos.

Gaivota escura (Larus fuscus)

• A poboación reprodutora foi estimada en 30 parellas, todas elas agás unha, en Sálvora.

Gaivotón (Larus marinus)

• Rexistráronse 4 parellas reprodutoras, 2 na illa Vionta e 2 na de Sálvora. As catro déronse reproducido con éxito e máis acadouse unha media de 2,25 polos por parella.

Pardela cincenta (Calonectris borealis)

• Este ano comprobouse a ocupación de tobos en Tropezas, A Perchán, Chancelos e máis nas Covas do Xermán. Os catro sitios de cría ocupados en Covas do Xermán constitúen unha nova zona de reprodución na banda oeste de Monteagudo

• Dos 32 tobos examinados, 14 (44%) presentaron evidencias de ter sido ocupados nalgún momento da tempada de cría, 9 deles (28%) por individuos reprodutores. A proporción de tobos con polos fronte o total de tobos ocupados foi do 64%

Lampareiro (Haematopus ostralegus)

• A estima do tamaño da poboación reprodutora de gabita no Parque Nacional en 2023 é de 8 parellas: 4 en Sálvora, 3 en Vionta e 1 en Viños.

Outras especies

• A garzota (Egretta garzetta) continúa a criar no illote de Briñas en Cortegada. Comprobouse a aniñamento de pato frisado (Mareca strepera) en Sagres e Vionta

Intelligent energy-efficient GNSS-assisted and LoRa-based positioning for wildlife tracking

Enlace mardeaves Larus michahellis,PUBLICACIÓN CIENTÍFICA,REPOSITORIO ,,,,

López-Escobar, J.J., Fondo-Ferreiro, P., González-Castaño, F.J., Gil-Castiñeira, F., Piorno-González, V., Munilla-Rumbao, I. and Gil-Carrrera, A., 2025. Intelligent energy-efficient GNSS-assisted and LoRa-based positioning for wildlife tracking. IEEE Sensors Journal.

ABSTRACT

The Internet of Things (IoT), together with Low Power Wide Area Network (LPWAN) technologies, have revolutionized wildlife monitoring and tracking systems. The research in this paper has been motivated by the need of an adequate tracking solution based on LoRaWAN technology to study the population of the yellow-legged gull at Sálvora Island, Atlantic Islands of Galicia National Park. The main contribution is an intelligent approach that estimates the positions from LoRa signal features (RSSI and SNR) and trajectory information from previous positions, combined with as less frequent GNSS information as possible. By doing so, we achieve a good compromise between energy consumption, sampling rate, and application-level estimation accuracy. The results show that the approach achieves satisfactory performance with frequent samples according to the biological problems of interest, minimizing recharging cycles and, thus maximizing the duration of monitoring sessions. Specifically, the combination of previous GNSS positions and LoRa radio indicators within an intelligent framework can improve energy efficiency for extended periods with sporadic power-intensive GNSS position updates.

Estudio de percepción social de las aves marinas en el Parque Nacional Marítimo-Terrestre de las Islas Atlánticas de Galicia.

Enlace mardeaves ESPECIES,INFORME,Larus michahellis,Phalacrocorax aristotelis,REPOSITORIO ,,,,,,

Trueba Ramírez, E. 2022. Estudio de percepción social de las aves marinas en el Parque Nacional Marítimo-Terrestre de las Islas Atlánticas de Galicia. Campaña de voluntariado de WWF en el Parque Nacional de las Islas Atlánticas de Galicia 2022.

CONCLUSIÓN

En atención al análisis que precede, el presente estudio concluye que la conducción de entrevistas como mecanismo de obtención de datos sobre percepción social de un problema de conservación y posibles medidas de mitigación es una técnica efectiva, siempre que se formulen adecuadamente las preguntas para la comprensión del público objetivo, se realicen entrevistas piloto y sean conducidas por personas entrenadas.

Mediante las entrevistas conducidas se concluye que, a nivel general, falta conocimiento. Es necesario promulgar los valores ecológicos del Parque, las aves marinas que nidifican o que pasan por él durante su ruta migratoria, los impactos que causa la navegación sobre las aves marinas. De igual forma es crucial informar y educar a todos quienes ingresan al Parque de la importancia de la conservación de las especies y ecosistemas que allí habitan.

Del mismo modo, se debe ahondar en los impactos que tiene la navegación sobre las aves marinas y recalcar que no se trata únicamente de la contaminación, sino que también influye sobre la ecología de diversas especies.

Un resultado muy positivo fue la percepción social que se tiene sobre la posible protección de la gaviota patiamarilla en caso de que la necesitase. A pesar de que la gaviota no goza de una buena reputación (se la suele considerar molestosa, asociada con el hurto de alimento y muy poco proclive a la extinción), existe una noción general de que toda especie que necesite protección debe ser protegida.

Biochemical effects of Heavy Metals and Organochlorine Compounds accumulated in different tissues of Yellow-Legged Gulls (Larus michahellis)

Enlace mardeaves ESPECIES,Larus michahellis,PUBLICACIÓN CIENTÍFICA,REPOSITORIO ,,,,,,,,,,
Vizuete, J., Pérez-López, M., López-Beceiro, A., Fidalgo, L.E., Soler, F., Míguez-Santiyán, M.P. and Hernández-Moreno, D., 2023. Biochemical Effects of Heavy Metals and Organochlorine Compounds Accumulated in Different Tissues of Yellow-Legged Gulls (Larus michahellis). Bulletin of Environmental Contamination and Toxicology, 110(5), p.89.

Livers, kidneys and adipose tissue of Yellow-legged Gull (Larus michahellis) were collected. Samples were used to determine relationships between heavy metals/metalloids in liver and kidneys (Hg, Cd, Pb, Se and As) or persistent organic pollutants in adipose tissue (7 PCBs and 11 organochlorine pesticides) with biomarkers of oxidative stress (CAT, GPx, GR, GSH, GST, MDA) analysed in both internal organs. Three possible influencing variables have been studied: age, sex and sampling area. As a result, statistically significant differences (P < 0.05, P < 0.01) were only found according to the sampling area, with differences among the three studied areas found in both organs. Significant positive correlations (P < 0.01) were found in liver (Hg vs. GST; Se vs. MDA) and in kidney (As vs. GR; As vs. GPx; PCB52 vs. CAT; PCB138 vs. CAT). The scarcity in correlations suggests that the levels of pollutants found in animals were not high enough to trigger an effect at the oxidative level.s.

Las gaviotas patiamarillas del Mediterráneo no sólo son más grandes que las cántabro-atlánticas sino que además tienen alas alométricamente más largas

Enlace mardeaves ESPECIES,Larus michahellis,PUBLICACIÓN CIENTÍFICA,REPOSITORIO ,,,,,,,
Marcos Pacheco, M.L., Tavecchia, G., Igual, J.M., Alonso-Álvarez, C., Arizaga, J., Galarza, A., Oro, D. y Martínez-Abraín, A. (2023). Las gaviotas patiamarillas del Mediterráneo no sólo son más grandes que las cántabro-atlánticas sino que además tienen alas alométricamente más largas. Ardeola, 70: 225-240.

La variabilidad en la morfología y el tamaño del cuerpo es común entre poblaciones de la misma especie y puede verse influenciada por las condiciones ambientales o por estrategias migratorias diferenciales. En este trabajo nos centramos en analizar las diferencias de tamaño corporal entre las gaviotas patiamarillas Larus michahellis del Mediterráneo y de las colonias ibéricas cántabro-atlánticas, ya que estudios previos sugirieron un tamaño más pequeño de las gaviotas del Cantábrico/Atlántico en comparación con las gaviotas mediterráneas. Sin embargo, esos análisis se realizaron empleando tamaños de muestra pequeños o no tuvieron en cuenta el gran dimorfismo sexual de la especie. Aquí, analizamos un extenso conjunto de datos biométricos (> 1,500 individuos adultos), separando machos y hembras, de nueve sitios diferentes en cada una de las dos regiones. Nuestros resultados revelaron una diferencia del 7% (mediana) tanto entre regiones como entre sexos, para la mayoría de las variables morfométricas, teniendo las gaviotas mediterráneas patas (tarsos) y cabezas (cráneo-pico) más largos y picos (altura de pico) más gruesos. Esta diferencia entre regiones fue aún mayor en el peso, siendo las gaviotas mediterráneas un 11% (machos) y un 20% (hembras) más pesadas que las gaviotas cántabroatlánticas. Es importante destacar que los individuos de las poblaciones mediterráneas tuvieron alas alométricamente más largas que sus contrapartes del norte. Sugerimos que esta alometría alar puede estar relacionada con el sedentarismo de las gaviotas cantábrico-atlánticas, frente a la estrategia parcialmente migratoria de las gaviotas mediterráneas, tras descartar otros factores. También sugerimos que el mayor tamaño corporal de las gaviotas mediterráneas podría ayudarles a competir mejor con las gaviotas residentes por la adquisición de alimento, una vez coinciden en la región cántabro-atlántica. Finalmente, también se encontró que las hembras de ambas poblaciones tuvieron alas proporcionalmente más largas que los machos. Proponemos que esa diferencia podría permitir que las hembras (más pequeñas) viajen distancias más largas a nivel local en busca de alimento o hagan uso de diferentes tipos de hábitat, evitando la competencia de forrajeo con los machos más grandes.

Incidence of microplastics in the marine ecosystem of the Cíes Islands & surrounding areas of Atlantic Islands National Park, Galicia (NW Spain): seabirds as vectors of plastic contamination

Enlace mardeaves ESPECIES,Larus michahellis,REPOSITORIO,TESE ,,,
Senes, G.P., 2023. Incidence of microplastics in the marine ecosystem of the Cíes Islands & surrounding areas of Atlantic Islands National Park, Galicia (NW Spain): seabirds as vectors of plastic contamination. Mestrado em Sistemas Marinhos e Costeiros. Universidade do Algarve.

The Atlantic coast of Galicia (Spain) is home to a region called the Rías Baixas where the Atlantic Island National Park and the Cíes Islands lie. These islands are home to the Larus michahellis, or yellow-legged gull. This species is a transport vector for microplastic analysis. The study was conducted in April and focused on cast pellet as well as excrement samples of the yellow-legged gull. KOH and H2O2 digestion and density separation using a ZnCl2 solution were utilized alongside the aid of RAMAN spectroscopy to identify microplastics. Sampling of the sand at Rodas beach was conducted alongside a marine litter survey to quantify the amount of plastic contamination present in the island. The results show that microplastics are present in both the yellow-legged gull samples. Microplastics were present mostly in fiber form (68% of MPs in cast pellets and 48.4% in excrement), with the most common plastic types being sulphones (26% in cast pellets and 29% in excrement), polypropylene (20% in cast pellets and 32.3% in excrement), and cellulose (26% in cast pellets and 19.4% in excrement). Most MP colors were dark (blue, purple, and black; 76% in cast pellets and 71% in excrement) and followed the findings of previous researchers. Additionally, Estimates show that 12.63 million particles of microplastics are deposited each year by the feces of Larus michahellis in the Cíes Islands. The quantity of microplastic items in the sand of Rodas beach can be estimated to be approximately 1.1 million items within the first 5 cm of depth. Sand samples show primarily fibers (49%), with sulphone-based polymers as the most common (52.5%), and dark colors (blue, purple, and black; 78%).

O Parque Nacional das Ilhas Atlânticas e as Ilhas Cíes localiza-se nas Rías Baixas, na costa atlântica da Galiza (Espanha). Estas ilhas são local de nidificação da gaivota-de-patas-amarelas (Larus michahellis), espécie conhecida como vetor de transporte de microplásticos. O estudo foi realizado em abril e concentrou-se em regurgitos, bem como em amostras de excrementos da gaivota-de-patas-amarelas. A digestão de KOH e H2O2 e a separação de densidade usando uma solução de ZnCl2 foram usadas juntamente com o auxílio da espectroscopia RAMAN para identificar os microplásticos. Amostras da areia da praia de Rodas foram realizadas paralelamente a um levantamento do lixo marinho para quantificar o nível de contaminação de plásticos presentes na ilha. Os resultados mostram que os microplásticos estão presentes em ambas as amostras de gaivotas-de-patas-amarelas. Estimativas mostram que 12,63 milhões de partículas de microplásticos são depositadas por ano pela população de Larus michahellis nas Ilhas Cíes. Além disso, os microplásticos foram encontrados principalmente na forma de fibra (68% dos MPs nos regurgitos e 48.4% nos excrementos), sulfonas (26% nos regurgitos e 29% nos excrementos), polipropileno (20% nos regurgitos e 32.3% nos excrementos) e celulose (26% nos regurgitos e 19.4% nos excrementos). Muitos dos itens encontrados foram de cor escura (azul, roxo, e preto; 76% nos nos regurgitos e 71% nos excrementos), estando de acordo com estudos anteriores. A quantidade de microplásticos na areia da Praia de Rodas pode ser estimada em aproximadamente 1,1 milhão de itens nos primeiros 5 cm de profundidade. As mostras de areia apresentam principalmente fibras (49%), o polímero mais comum nestas foi o derivado de sulfonas (52.5%), e de cor escuras (azul, roxo, e preto; 78%).

Microplastics in feces and pellets from yellow-legged gull (Larus michahellis) in the Atlantic Islands National Park of Galicia (NW Spain)

Enlace mardeaves ESPECIES,Larus michahellis,PUBLICACIÓN CIENTÍFICA,REPOSITORIO ,,,
Senes, G.P., Barboza, L.G.A., Nunes, L.M. and Otero, X.L., 2023. Microplastics in feces and pellets from yellow-legged gull (Larus michahellis) in the Atlantic Islands National Park of Galicia (NW Spain). Marine Pollution Bulletin, 195, p.115531.

The Atlantic Islands National Park (AINP) in Galicia (NW of Spain) are host to large colonies of yellow-legged gulls (Larus michahellis). Here, we aimed to provide baseline data for the presence of microplastics (MP) in feces and pellets regurgitated of these resident yellow-legged gulls within this unique ecosystem. MP particles found in the samples were of five shapes (fiber, fragment, foam, film and rubber) and the predominant color was blue. The main plastic polymers identified by Raman spectroscopy were polypropylene and cellulose. The average size of the MP particles in the regurgitations was larger than that in the feces. Considering the population of Larus michahellis in the AINP, our estimates suggested an annual deposition of approximately 32.2 million of MP particles from feces and regurgitated pellets in the area..

.

SEABIRD RESTORATION DATABASE

Enlace mardeaves Calonectris diomedea,Hydrobates pelagicus,REPOSITORIO ,,,,

The Seabird Restoration Database is a unique global product presenting practitioners with real world examples of active seabird restoration efforts from around the world. Click on the map at http://www.seabirddatabase.org to view the world’s active seabird restoration efforts including the ones developed at the National Park of the Atlantic Islands of Galicia

A Seabird Restoration Database recolle exemplos de actuacións de restauración de poboacións de aves mariñas realizadas en todo o mundo. Pica no mapa que aparece nese sitio se queres coñecer as que foron desenvolvidas no Parque Nacional das Illas Atlánticas de Galicia

Seguimento das poboacións de aves mariñas no Parque Nacional Marítimo e Terrestre das illas Atlánticas de Galicia. Resultados de 2022.

Enlace mardeaves Calonectris diomedea,ESPECIES,Haematopus ostralegus,Hydrobates pelagicus,INFORME,Larus fuscus,Larus marinus,Larus michahellis,Phalacrocorax aristotelis,REPOSITORIO ,,,,

Munilla, I. 2022. Seguimento das poboacións de aves mariñas no Parque Nacional Marítimo e Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia: resultados de 2022. Parque Nacional Maritimo-Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia. Novembro 2022.

Corvo mariño (Phalacrocorax aristotelis)

• A poboación reprodutora de corvo mariño en 2022 estimouse en 843 parellas esparexidas en 12 localidades de cría. O 57% aniñou no arquipélago de Ons, o 37% no de Cíes e o 6% restante en Sálvora (Sagres, Noro, Gaivoteira e Pedra do Sargo).

• A estima de 2022 supón un lixeiro aumento en relación a 2021 (32 parellas; 3,9%). Tódalas colonias agás as da illa de San Martiño gañaron poboación con respecto de 2022.

• A estima do éxito reprodutor no Parque Nacional en 2022, estimada a partir do seguimento de 43 sitios ocupados en Sagres e Ons foi de (media ± desviación típica): 0,91 ± 1,13 polos por niño. O 54% das parellas seguidas non conseguiron sacar adiante polo ningún.

• A estima do éxito reprodutor no Parque Nacional en 2022, estimada a partir do seguimento de 39 sitios ocupados en Sagres e Ons foi de (media ± desviación típica): 0,79 ± 0,80 polos por niño.

• A análise de 83 egagrópilas indica que a dieta durante o periodo reprodutivo estivo composta maioritariamente de catro grupos de peixe: lábridos (Labridae; 43,9%), lorchos (Gobiidae; 25,6%), fanecas (Trisopterus spp., 24,4%) e pións (Atherina presbyter; 19,5%). Os bolos (Ammoditydae) só estiveron ben representados en Cíes (19.2%) Observáronse diferencias de alimentación entre os tres arquipélagos, coa dieta máis diversa en Cíes.

Gaivota patiamarela (Larus michahellis)

• A poboación reprodutora de gaivota de patas amarelas no Parque Nacional foi estimada en 6360 parellas. O 51,2% da poboación concéntrase no arquipélago de Sálvora, o 35,6% en Cíes e o 12,9% Ons. A illa de Sálvora xuntou o 43,4% das parellas do Parque,

• A caída de poboación con respecto de 2020 foi de -395 parellas (-5,8%); porén, estes datos suxiren un certo freo na caída poboacional observada nesta especie. Tódalas colonias gañaron poboación con respecto de 2022 agás as da illa de Ons que perdeu 810 parellas (-50%).

• Dende o máximo rexistrado en 2006 as gaivotas levan perdido o 80% dos seus efectivos reprodutores equivalente a unha tasa anual de incremento en porcentaxe do -9,3%.

• O suceso reprodutor rexistrado nunha mostra de 61 territorios nas illas de Sálvora e O Faro foi baixo (media ± desviación típica = 0,84 ± 1,07 polos a voar por territorio). O 56% das parellas con territorio non conseguiron sacar adiante polo ningún. As diferencias no desempeño reprodutivo entre parcelas foron considerables.

Gaivota escura (Larus fuscus)

• A poboación reprodutora foi estimada en 27 parellas, todas elas en Sálvora.

Gaivotón (Larus marinus)

• Rexistráronse 3 parellas reprodutoras, 2 na illa Vionta e 1 en Sálvora. As tres déronse reproducido con éxito.

Outras especies

• Comprobouse a aniñamento de 2 parellas de pato frisado (Anas strepera) en Sagres.

• Observouse unha agrupación colonial de 15 adultos e xuvenís de garciña branca (Egretta garzetta) no illote de Briñas (Cortegada)